Nieske Zeldenrust – de Boer
1 september 1927 – 15 maart 2022
Klik op de afbeelding om deze te vergroten.
Afscheidsdienst:
Op dinsdag 22 maart volgt u de plechtigheid vanaf 11.00 uur. Klik op onderstaande knop om de plechtigheid te volgen.
Buitengewoon liefdevolle familie Zeldenrust!
Vanuit mijn hart condoleer ik jullie met het verlies van mem. Mem Zeldenrust. En in herinnering ook heit. Heit Zeldenrust. Heit & Mem. Twee-eenheid. Te Hemelum. Te Hemel. In s t i l t e.
In eeuwige dank kan ik mij blijvend bewust zijn van de buitengewoon gewone ouderliefde van jullie mem, jullie heit en mem. Jaren geleden zei mem mij wel eens dat ik haar en heit niet op een voetstuk moet plaatsen. Toch bleef en blijf ik dat doen. Ook postuum.
Gouden herinneringen draag ik met me mee. Het ging en gaat daarbij niet louter zozeer om de concrete voorvallen binnen het gezin Zeldenrust, maar veeleer om de energetisch familiaire liefdesruimte waarbinnen alles zich voordeed. Magnifiek! Voor mijn vroegste kindherinneringen enorm betekenisvol.
Als kind zomaar gelijkwaardig worden opgenomen in het gezin Zeldenrust – ik was er als het ware kind aan huis – ervoer ik als een continu cadeau… Wauw!
De overstemmende stem van mem die, als dat even moest, iedereen de zitplek aanwees voor het avondeten, de gezellige drukte tijdens het maal, de energie… Soms ook wentelteefjes bakken in de schuur achter het huis. En ik denk aan de koeien die werden geslacht. Als een kind heel even mee mogen helpen. En van heit een koeienhoorn meekrijgen. Soms geknor van varkens in de steeg. En ook ooit eens mee mogen staand tussen de schapen in de kar achter een trekker. En op een zonnige dag met z’n allen met de boot weg. Ach, zoveel herinneringen. Onnoembaar zoveel. Maar goed, nogmaals, het ging en gaat mij blijvend om dát wat ik gevoeld heb tijdens al die mooie belevenissen tussen 1970 en 1974 bij de familie Zeldenrust.
Mem en heit én de kinderen stroomden allen in eenzelfder energie. Positieve, liefdevolle, gewone, gelijkwaardige, menselijke energie. Okay, mem, misschien zet ik u en heit ook nu woordelijk iets teveel op een voetstuk, maar weet dat het contrast tussen mijn vertoeven in uw slagersgezin Zeldenrust levensgroot was in vergelijking met mijn vroege kindertijd in het domineesgezin Rutgers. In de pastorie werd waarheid pijnlijk toegedekt; de ware liefde stroomde niet.
Maar wel bij Zeldenrust. Zoiets voel je!
Als kind. Als ziel.
Diepe buiging!
Dank.
Eeuwig dank!
Geachte kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, ik wens jullie vrede.
In mystiek bewustzijn,
Gustaaf Rutgers
Beste familie Zeldenrust,
Mede namens mijn ouders , gecondoleerd met het overlijden van jullie moeder, schoonmoeder, oma en overgrootmoeder.
Wij wensen jullie veel kracht toe in de komende tijd, waar het gemis groot zal zijn.
Tijdens de afscheidsdienst hebben we mogen horen wat een bijzondere vrouw zij is geweest.
“Wat een blijmoedige sterke vrouw” , zei mijn moeder.
Een prachtige dienst met mooie liederen en woorden!
Vriendelijke groet, ook namens mijn ouders
Jo & Gerrit Bergwerff – Oosterlee
Dixon & Jolande